The only way is up, Wim Smets

T

De ondertitel luidt: wat managers kunnen leren uit bergexpedities. Zo’n subtitel houdt de belofte in dat je als manager uit zo’n boek heel veel kan leren. Wim Smets, zelf een ervaren bergbeklimmer, maakt die belofte helemaal waar. Zelf was ik jarenlang  gefascineerd door de fatale Everest-expeditie van mei 1996 en las er een tiental boeken over. Maar mijn expertise is altijd ‘armchair’ geweest, hoger dan 3750 meter (per jeep!) ben ik nooit geraakt. Hier spreekt een man die vijf bergen hoger dan 8000 meter heeft beklommen, en de zeven hoogste toppen in elk continent. Toch is dit geen boek door een bergbeklimmer voor aspirant-bergbeklimmers, dit is een boek door een managementexpert over georganiseerd succes, mijn definitie van management.

De Amerikanen waarschuwen: don’t mix business with pleasure. De meeste boeken die passie willen overbrengen op de lezer, geven bijna steeds hun lessen slecht door: niet relevant voor als je er niet bij was, te specifiek, of erger nog, onduidelijk ja zelfs verwarrend. Dit boek is de grote uitzondering. Niet alleen klim je mee in het kielzog van zowat de beste Belgische klimmer, maar je deelt in zijn lessen. En die zijn intens en talrijk. Die zijn pijnlijk als hij faalt, en die zijn nog pijnlijker als hij faalt door eigen fouten, waar wij dan kunnen uit leren. Falen is een deel van het leven van een bergbeklimmer; de risico’s liggen er veel hoger dan in het bedrijfsleven. Een keer jezelf net iets te veel blootstellen aan een risico, en… je vertelt het niet meer na. Skin in The Game, vel op het spel, zou Nassim Taleb zeggen.

Het boek houdt onderbouwde pleidooien om door het leven te gaan met een ‘lichte rugzak’. Wie allerlei pleidooien voor ‘zelfzorg’ wat te melig vindt, leest hier wat het voor super ambitieuze presteerders kan betekenen. En in een tijdperk waarin men zo lichtzinnig pleit om alles heruit te vinden, te breken met de operationele logica van een vak, is het vurige pleidooi voor de juiste ingeslepen routines een ware verademing. Succes is dat ene procent ‘radicale vernieuwing’ en 99% vakkennis, zorg maar dat je die 99% vakkennis moeizaam en zeker verwerft, dat je team samen over de juiste vaardigheden beschikt en dat je als persoon nooit een dogmatische houding aanneemt.

Ik kan me niet herinneren de laatste tien jaar een managementboek gelezen te hebben met zoveel wijsheid en bruikbare inzichten. Dit is een absolute topper in zijn genre.

Uitgegeven door Lannoo.

Rubrieken