De verblinde samenleving

D

Waardoor waren ook de knapste filosoften eeuwenlang verblind? Wat zagen ze niet, ook al speelde het zich af, voor hun ogen. Waarom leren we soms razendsnel en soms tergend langzaam? Wat schort er nu echt aan onze democratie? Waarom kapen technologie en kapitalisme de gehele wereld?

Misschien tijd om op een radicaal andere manier te kijken naar aloude problemen. Kijken naar onze samenleving als een leerproces.

September 2020, uitgegeven bij Lannoo

Een machtig boek. Erudiet, leerzaam, verrassend met diepe inzichten

(Joël De Ceulaer)

Hebben we dan echt niets geleerd uit de eerste golf?

Het is niet leuk als de ondertitel van je boek (hebben we echt een catastrofe nodig om vooruitgang te boeken?) profetisch is. Of toch niet? Leren we zelfs uit catastrofes niet meer? We wisten, de tweede (of is dit nu al de derde?) golf was aangekondigd, was voorspeld. Ook de betere boeken van de nieuwe optimisten (Rosling, Pinker) -die zich liever realisten noemden en zo de eco-realitsten inspireerden-, waarschuwden met nadruk voor een pandemie. Toenmalig minister Koen Geens koos zelfs in Humo het boek van Rosling (Feitenkennis) als boek van het jaar. Uiteraard waarschuwden de boeken over existentiële risico’s (Martin, Rees) in nog meer dwingende termen voor wat er kon gebeuren. Het mocht niet baten. We moesten eerst de catastrofe meemaken, maar nu hadden we ons lesje wel geleerd. De tweede golf, de oktobergolf zou ons niet verrassen. Geen verdere commentaar. Mijn boek gaat over onze samenleving als leerproces. Hoge tijd dat we leren (sic) onze leerprocessen beter te ontwerpen. Met het oog op wat de mensheid nog te wachten staat, lijkt me dat een prioriteit.

Rubrieken