De Nederlandse ambassadeur bij het Verenigd Koninkrijk bracht onlangs in Dover een werkbezoek aan de Britse douane, of zoals dat plechtig heet: Her Majesty’s Revenue & Customs. Groot was zijn verbazing toen hij daar merkte dat het Brits systeem nog draait onder … MS-DOS, neen, neen niet Windows XP of zo, maar het ding dat we nog gekend hebben toen er nog zachte floppy’s waren. Het ontlokte hem wel de reactie dat het systeem op die manier perfect beschermd is tegen hackers. Eer die van de emotie bekomen zijn, is de brexit een feit.
Ondertussen vindt Donald Tusk het grappig om de Britten op stang te jagen met een goed voorbereide opmerking over een speciale plaats in de hel.
Indien er ooit een bewijs nodig was van de wet van ‘behoud van ellende’ dan is het toch wel de brexit-saga. Ik begin te vermoeden dat Tusk gewoonweg niet wil dat May haar slag thuis haalt. Want ze was volop bezig het keihard te spelen. Beste extreme brexiters (diegenen die dat speciale plaatsje verdienen in de hel), ik heb nog de allerlaatste toegevingen uit de brand weten te slepen, en nu gaan jullie moeten kiezen: mijn brexit of geen brexit, en leg dat laatste maar eens aan jullie kiezers uit. Maar nu zal er wel voldoende morele steun zijn voor het onmogelijke alternatief: geen verlengingen, maar gewoon uit de EU crashen, en bij elke vrachtwagen in Dover, een floppy insteken, enkele lijnen MS-DOS intypen, een komma vergeten, herbeginnen. Stilaan begin ik beter te begrijpen dat de Britten massaal aan het hamsteren zijn.
Jaren geleden heb ik nog gesteld dat het ergste wat een organisatie kan overkomen is dat alle partijen net genoeg macht hebben om de anderen tegen te houden, maar onvoldoende macht om zelf iets te realiseren. Je merkt dat dit meer en meer kan, kijk even naar de grote projecten in België, we geraken het zelfs niet eens over milieunormen, kijk naar de shutdown in de Verenigde Staten, en bewonder dat monster Brexit geheten.