Batna is het toverwoord in de onderhandelingstheorie, your best alternative to a negotiated agreement. Je staat zo sterk als je beste alternatief. The brexiters hadden zeer sterke batna’s (geloofden ze zelf): een bevoorrechte relatie met de VS van Trump en met China. Vrij van de stompzinnige bureaucratie van de EU zou men die troeven ten volle kunnen uitspelen. De realiteit is duidelijk anders. Trump is een man die niet van vrijhandel houdt en Theresa May komt nu met lege handen terug uit China, alhoewel ze het omgekeerde zal beweren. Maar de ban op beef (merk de alliteratie op) zou worden opgeheven. Die was er dertig jaar geleden gekomen na… de dolle koeien ziekte. Erger voor May is dat de Chinezen hun lievelingsmethode aan het inzetten zijn. Geduld. Wij hebben jullie niet nodig. Jullie hebben ons nodig. Britten hebben creativiteit, een wereldtaal, arrogantie, neiging tot politieke zelfdestructie, ze hebben van alles, maar geen tijd.
En dus komen we terug tot de onderhandelingstheorie. Wat moet een partij zonder batna en onder tijdsdruk doen? De theorie zegt: tijd creëren (om een batna uit te bouwen), uitstellen dus, en ondertussen de condities van de andere partij aanvaarden. En dat is exact wat er aan het gebeuren is bij de brexit-onderhandelen.