Burgerlijke klimaatongehoorzaamheid

B

Je kan de Financial Times moeilijk beschuldigen van naïeve puberale gedragingen. Ze hebben ook niet bepaald veel sympathie voor anarchisten of linkse extremisten. Hun focus ligt op ondernemingen, investeringen, economische groei, liefst hand in hand met een milde inflatie. Het is dan ook zonder meer boeiend dat ze hun weekend magazine van 14 april besteden aan ‘burgerlijke klimaatongehoorzaamheid’. Een zekere Matthew Green (nomen est omen!) rapporteert met veel sympathie over de geboorte van een nieuwe beweging. De FT spreekt over ‘rebels with a cause’. Wat zou u doen, zo vraagt Matthew Green zich af om de toekomst van uw kinderen veilig te stellen? Voor de leden van ‘Extinction Rebellion’ is klimaatverandering een globale crisis die het voortbestaan van de mens bedreigt. Ze willen door massale ongehoorzaamheid de overheid dwingen te  handelen, en ze willen dat je met hen mee doet. Opvallend veel vrouwen bij de rebellen.  ‘Als je regering jou en je toekomst van je kinderen niet beschermt, dan heb je de plicht in opstand te komen, dan heb je zonder meer dat recht.’  Een voormalige risk manager helpt nu het budget van Extinction Rebellion te managen en zegt: ‘ we moedigen onze kinderen aan te investeren in financiële producten die ze nodig zullen hebben als ze 50 zijn. Wat ze dan misschien vooral nodig zullen hebben is eten en een schuilplaats – geen beleggingsportefeuille.’

De auteur wijst uiteraard op de gevaren van zo’n rebellie, citeert verschillende voor- en tegenstanders, maar je voelt snel waar de sympathie ligt, en dat merk je vooral aan de foto’s. Het debat is complex, uiteraard, maar de journalist laat toch als laatste een radicaal voorstander aan het woord:  ‘Ik weet dat het hippie-achtig klinkt. Maar als we niet radicaal mobiliseren, ‘we are f***ed’

Stilaan wordt de wereld, en inzonderheid de jongeren, ongeduldig met zijn politici. Zelfs al zou de Financial Times overtuigd zijn dat het allemaal nog wel zo’n vaart niet zal lopen, dat het probleem zichzelf wel zal oplossen met inventiviteit en creatieve technologie, weten ze dat steeds meer van hun (hoogopgeleide) lezers zich ernstige zorgen maken. Die willen actie, en zeker in het Verenigd Koninkrijk geloven die al lang niet meer dat een overheid voldoende ‘sense of urgency’ heeft om de problemen snel en effectief aan te pakken, los van steriele welles-nietes discussies. In godsnaam DOE er iets aan. Waar hebben we dat nog gehoord? 

Geef een reactie

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Rubrieken