Mag een rechtshandige wel een roman vertalen geschreven door een linkshandige?

M

Ik ben linkshandig. Gedwongen als vijfjarige, gefolterd als het ware om rechts te schrijven. Het verhaal is vreselijk. Mijn ouders waren net verhuisd naar Sint-Molenbeek, mijn broertje was nog geen twee jaar, mijn grote broer ging naar een gemakkelijk te bereiken lagere school. De kleuterschool lag te ver. Marcske thuis houden? Ach, midden oktober werd ik maar met grote broer meegegeven. Ik kon een jaar later toch dat eerste studiejaar overdoen. Moeder natuur en geboeide ouders hadden mij wiskundetalent cadeau gegeven. Rekenen, een fluitje van een cent, maar schrijven, drama, op de vingers getikt, het moest met de rechterhand. Vlekken overal. Krom schrift. Weer tikken op de vingers. Want de linkerhand is die van de duivel. Later leerde ik in Indonesië dat dit de onreine hand is, (s)linkse types, sinister is het Latijnse woord voor links, echt sinister zo’n linkshandigen, kortom wat links is, vals is, vliegt de Blauwvoet, storm op zee.

Wekenlang heb ik geweend (heb ik ontdekt dank zij mijn psycholoog die mijn verdrongen herinneringen hielp bovenhalen), getraumatiseerd voor het leven, laag zelfbeeld, het heeft geduurd tot mijn zeventigste vooraleer ik durfde iets op een website te zetten. Rechtshandigen kunnen zich het droeve lot van linkshandigen niet voorstellen. Met een schaar knippen, een ramp, scharen zijn voor rechtshandigen, tekenen met mijn niet natuurlijke hand, nog een grotere ramp. Uiteraard (dat heeft mijn psychiater mij helpen ontdekken dank zij haar hulp bij mijn verdrongen herinneringen, en spreek mij niet tegen, want het zijn de mijne en jij was er niet bij!!!) heb ik net daarom psychologie gestudeerd, om met mijn niet verwerkt links verleden in het reine te komen. Wie op zijn twintigste niet links is, heeft geen hart, wie dat op zijn veertigste nog altijd is, heeft geen verstand; oei, ik haal hier veel dingen door elkaar. Mijn coach heeft mij dank zij de analyse van mijn verdrongen herinneringen gerustgesteld: dat is normaal, dergelijke verwarringen zijn het gevolg van trauma’s, waar telkens je een schaar hanteert, aan herinnerd wordt. Vreselijk!

Als student psychologie leerde ik dat linkshandigen dwingen tot rechtshandigheid niet zo verstandig is. Je kan oriëntatieproblemen krijgen. Iedereen die met mij ooit op reis is geweest, weet dat ik gegarandeerd verloren loop. Niet ongewoon, voor een verstrooide professor, vertelt mijn vriend pedagoog, maar zonder verdrongen herinneringen, want ik teken nog mijn teksten met prof.dr.

Ik werk nu aan een roman, niet over mijn linkshandigheid, dat trauma zit te diep, daar kan ik niet over schrijven, dat is te confronterend, en ik mis nog enkele verdrongen herinneringen, maar over een maatschappelijke kwestie. Ik droom van een vertaling naar het Engels, maar de absolute voorwaarde zal zeker zijn dat een linkshandige die vertaalt. Rechtshandigen kunnen mijn pijn niet voelen, mijn worsteling met mijn linkshandige identiteit, weten dat je een kind bent van duivels links, een sinister iemand. Dit nu toevertrouwen aan deze blog lucht op, moet ik snel met mijn psychiater, psycholoog, coach en vriend pedagoog bespreken.

1 comment

Laat een reactie achter aan Toon Krijnen Cancel reply

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

  • Er bestaan winkels met gereedschap voor linkshandigen. Vnl scharen worden daar verkocht. Dat het geen nieuw fenomeen is werd bewezen dat ik ooit op een rommelmarkt een linkshandige sikkel kocht.

Rubrieken