Mijn 'Trump'-boek was een avontuur
Nooit had ik een boek geschreven waar het leren en het schrijven samen vielen. Als docent gaf ik eerst jarenlang les over een onderwerp en schreef nadien het boek.
Nu leerde ik vooral drie zaken
- hoe eenzijdig onze pers is. We weten stilaan dat 'de waarheid' niet bestaat over complexe maatschappelijke problemen. Overal en altijd zie je verschillende invalshoeken. Mijn vriend Dirk Tieleman blijft herhalen: belicht dat zo eerlijk mogelijk. Als tegengewicht voor de progressieve pers (ik verkies 'progressief', boven 'links', want je kan in principe links-conservatief zijn en rechts-progressief) schreef ik een boek dat zo veel mogelijk de conservatieve kant van de Verenigde Staten beklemtoont. De reactie van lezers die mij het meest plezierde? Dat wist ik niet!
- dat we een goed gevoel hebben voor verschillende aspecten van de VS-cultuur (hun liefde voor auto's, voor wapens, voor convenience), maar veel minder voor hun liefde voor God, hun radicale drang naar vrijheid (zo snel zal er nog geen echte dictatuur in de VS komen, ook niet door Trump-Musk) en we voelen echt niet aan hoe 'marktdenken' voor een Amerikaan veel meer is dan business-denken.
- hoe het Amerikaans politiek gedachtengoed radicaal is opgeschoven naar win-verlies. Politiek is oorlog. De tegenstander moet worden uitgeschakeld, vernederd, opzijgeschoven. Democraten denken en zeggen dat over Trump (en de meesten onder onder ons knikken: ja, ja, de man is gevaarlijk, dom en egocentrisch), maar beseffen onvoldoende dat de Republikeinen identiek hetzelfde zeggen over al wat progressief is.